عفونت هپاتیت a در جمعیت بالای ۶ سال استان اصفهان: یک مطالعه ی جمعیت نگر

مقدمه: هرچند تغییر در سبک زندگی منجر به تغییر در اپیدمیولوژی هپاتیت a در کشورهای مختلف شده است، عدم وجود استراتژی خاص برای پیش گیری در برخورد با این عفونت، به علت عدم اطلاع از وضعیت موجود در جامعه ، ما را بر آن داشت که به بررسی فراوانی این عفونت در استان اصفهان بپردازیم. روش ها: در یک مطالعه مقطعی-توصیفی با روش نمونه گیری خوشه ای، 816 نفر از جمعیت بالای شش سال شهری و روستایی استان اصفهان به صورت تصادفی انتخاب شدند که پس از تکمیل پرسش نامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، نمونه ی سرم این افراد برای بررسی وجود آنتی بادی بر علیه هپاتیت a به روش الایزا مورد آزمایش قرار گرفت. سپس نتایج با استفاده از روش آماری مجذور کای و در سطح معنی دار آماری 05/0p< تحلیل شد. یافته ها: از مجموع 428 زن و 388 مرد شرکت کننده در این پژوهش، 09/8% از نظر آنتی بادی ضد هپاتیت a مثبت بودند. بیشترین میزان آلودگی (6/28%) در شهرستان برخوار و میمه مشاهده شد. اختلاف بین شیوع آنتی بادی ضد هپاتیت a در شهرستان های مختلف استان از نظر آماری معنی دار بود (001/0p=). شیوع آنتی بادی ضد هپاتیت a به تفکیک عوامل دموگرافیک مورد بررسی قرار گرفت که تنها اختلاف آماری قابل مشاهده، بین افراد مجرد و متأهل بود که مجردها از شیوع بالاتری برخوردار بودند (006/0p=). نتیجه گیری: فراوانی عفونت هپاتیت a در استان اصفهان زیاد نیست که می تواند به دلیل برخورداری از وضعیت بهداشتی خوب و سیستم فاضلاب مناسب باشد. پیش گیری از این عفونت پس از تماس برای کودکان و نوجوانان ضروری بوده و برنامه واکسیناسیون بر علیه هپاتیت a باید مورد بررسی قرار گیرد.